مثل شیـریـنی روحـانی یک رؤیـا بـود            سال‌هایی که در آن روح خدا با ما بود

یاد باد آن شکرین فـرصت ایام وصال            که به کـوتـاهی یک خـاطـرۀ زیـبا بود

وقت آئینه به تـسبیح جمالش خوش بود            حال پـروانه ز کـار نگـهـش شـیدا بود

کس ندانست که با او ز نهـان‌خانۀ اُنس            چه حکـایات لطیف و چه هدایت‌ها بود

عـارفی بود که در فـصل بلـند نـگهـش            بـاب نــورانـی بـرهـان تـمـاشـا وا بـود

هـمـۀ آیــنـه‌هـا را بـه تـشـهـّد واداشـت            نور اسماء و صفاتی که در او پیدا بود

هر چه از دامن خوش‌بوی کرامات افشاند            هـمه انـفـاس مـسیـحـایی روح‌افـزا بود

شرح اسرار سبک‌روحی او داشت نسیم            کاین‌چنین در چمن لاله و گل غوغا بود

پـرده از راز شـهـیـدان سحر بر گیرید            تا بـبـیـنـنـد که با او چه کـرامت‌ها بود